As we approach Yom Kippur, the most solemn day on the Jewish calendar, let’s reflect on its true meaning. Subscribe to our YouTube Channel: https://buff.ly/36cDNpo Order Amir’s new book “Discovering Daniel”: https://discoveringdaniel.com Follow us on social media: Instagram: / beholdisrael Facebook:
/ beholdisrael Telegram: https://t.me/beholdisraelchannel Visit our website: https://beholdisrael.org Public Reading of Scripture: http://beholdprs.org DVD’s & Digital Downloads: https://shop.beholdisrael.org Latest Middle East News: https://beholdisrael.org/news/ Bible Teachings: https://beholdisrael.org/watch-and-li… Articles: https://beholdisrael.org/articles/ Teaching Around the World: https://beholdisrael.org/teaching-aro… Bible Experience Tours: https://beholdisrael.org/bible-experi…
TRANSCRIPT:
Shalom.
Nu we Jom Kippoer naderen, de meest plechtige dag op de Joodse kalender,
wil ik even stilstaan bij de ware betekenis en betekenis ervan.
Laten we eens goed kijken naar wat de Schrift zegt, met name in Leviticus 23:27:
“…het zal een heilige samenkomst voor u zijn; u zult uw zielen verootmoedigen,
en een vuuroffer aan de Heer brengen…”
Een van de meest voorkomende vragen die Joden elkaar de komende dagen zullen stellen is:
“Heb je gevast op Jom Kippoer?”
Deze vraag wijst op een traditie die diepgeworteld is in de Joodse praktijk.
Het zal u echter verbazen dat vasten op Jom Kippoer geen Bijbels gebod is.
De Bijbel spreekt over iets anders, dat de rabbijnen door de eeuwen heen
interpreteerden als het onthouden van eten en drinken,
en zich in plaats daarvan richten op gebed en smeekbeden om vergeving van God. Dit brengt ons bij een interessante paradox:
terwijl vasten wordt gezien als een manier om “onze ziel te kwellen”,
is de meest voorkomende zegen tijdens dit seizoen: “Heb een makkelijke vasten.”
In het Hebreeuws: “tzom kal.”
Deze begroeting zelf roept vragen op.
Moeten we vasten?
Moet het makkelijk zijn?
Waar doen we dit voor?
Is het voor onszelf?
Is het voor God?
Of is het alleen om ons geweten te sussen en ons beter te voelen over onze spirituele toestand?
Bedenk dit eens:
wat is het aan ons gedrag gedurende het jaar dat ons zo slecht laat voelen,
om ons vervolgens gereinigd te voelen na 25 uur zonder eten?
Kwellen we echt onze ziel, of alleen onze lege magen?
Toen God Israël gebood om “uw ziel te kwellen”, wees Hij op iets diepers.
De instructie ging niet over fysiek ongemak of honger.
Het ging eerder om een diepgaande spirituele en innerlijke reflectie en nederigheid voor God.
Let op dat God twee dingen van Israël eiste op Jom Kippoer:
hun zielen te kwellen en een vuuroffer te brengen.
Hier zien we dat kwelling van de ziel en een offer bedoeld waren om samen te gebeuren.
Traditie is betekenisvol wanneer het aansluit bij het Woord van God, wat leidt tot ware aanbidding en nederigheid.
Maar wanneer traditie “mij” verheft – mijn lijden, mijn rechtvaardigheid –
wordt het niet anders dan elke andere valse leer of praktijk die menselijke inspanning centraal stelt.
Wanneer God zegt: “kwell uw zielen”, spreekt Hij over de geest, niet alleen over het lichaam.
Vandaag leven we in een wereld die vaak fysieke discipline verheerlijkt, of het nu gaat om vasten, diëten of programma’s om af te vallen.
Deze dingen hebben misschien hun plaats, maar ze zijn niet de weg naar ware geestelijke nederigheid.
Alleen Gods Woord – zowel in de Schrift als in het vlees door Yeshua – kan ons laten zien hoe we onszelf voor Hem kunnen vernederen.
Dus, wat betekent het om echt “de ziel te kwellen”?
Het begint met het erkennen dat we geen kans hebben om heilig te worden door onze eigen kracht of daden.
Deze realisatie van onze hulpeloosheid is de diepste vorm van ellende die een ziel kan ervaren.
En als we het zelf niet kunnen, wat is dan het alternatief?
Dit brengt ons bij de tweede vereiste van God:
het offer.
God vereiste een offer dat door vuur werd gebracht.
Maar wie kon iets waardig genoeg aanbieden om voor onze zonden te boeten?
Jesjoea’s discipelen kwamen tot het inzicht dat het antwoord op deze vraag werd onthuld in het leven, de dood en de opstanding van de Messias.
Jesjoea was in Zijn leven zuiverder dan wie dan ook, vervulde de Wet en maakte Zichzelf tot het perfecte “Paschalam”.
Zijn zondeloze leven en offerdood toonden de ontoereikendheid van dierenoffers in vergelijking met Zijn perfecte offer.
Het boek Hebreeën legt in hoofdstuk 10:1-4 uit:
“Want de wet, die een schaduw heeft van de toekomstige goederen en niet het wezen zelf van de dingen,
kan nooit met dezelfde offers die zij jaar in jaar uit onophoudelijk brengen, hen die naderen, tot volmaaktheid brengen.
Want zouden zij dan niet zijn opgehouden geofferd te worden?
Want de aanbidders, eenmaal gereinigd, zouden geen besef van zonden meer hebben gehad.
Maar in die offers is er elk jaar een herinnering aan zonden.
Want het is onmogelijk dat het bloed van stieren en bokken zonden zou kunnen wegnemen.”
Deze passage benadrukt dat de offers die door de Wet werden voorgeschreven nooit voldoende waren om zonden weg te nemen.
Ze waren slechts een schaduw van de toekomstige goederen.
Toen Yeshua – de substantie – in de wereld kwam, zei Hij:
“Slachtoffer en offergave hebt U niet gewild, maar een lichaam hebt U voor Mij bereid.
In brandoffers en offers voor de zonde had U geen welbehagen.
Toen zei ik: ‘Zie, ik ben gekomen om Uw wil te doen, o God.’”
God had geen plezier in de offers onder de Wet, omdat ze het geweten niet konden reinigen.
Maar Yeshua kwam om Gods wil te vervullen, door te vervolmaken wat die offers niet konden.
Ze waren de schaduw. Hij is de substantie.
Jeremia spreekt zelfs over een nieuw verbond, B’rit Chadashah, in hoofdstuk 31:31-34:
“Zie, de dagen komen, spreekt de HEERE, dat Ik met het huis van Israël en met het huis van Juda een nieuw verbond zal sluiten,
niet overeenkomstig het verbond dat Ik met hun vaderen gesloten heb ten dage dat Ik hen bij de hand nam om hen uit het land Egypte te leiden,
Mijn verbond dat zij verbroken hebben, hoewel Ik een echtgenoot voor hen was, spreekt de HEERE.
Maar dit is het verbond dat Ik met het huis van Israël sluiten zal na die dagen, spreekt de HEERE:
Ik zal Mijn wet in hun verstand leggen en die in hun hart schrijven; en Ik zal hun God zijn, en zij zullen Mijn volk zijn.
Niet langer zal een ieder zijn naaste en een ieder zijn broeder onderwijzen, zeggende: ‘Leer de Heer kennen,’
want zij allen zullen Mij kennen, van de kleinste tot de grootste onder hen, spreekt de Heer.
Want Ik zal hun ongerechtigheid vergeven, en hun zonde zal Ik niet meer gedenken.”
De oude offers herinnerden mensen aan hun zonden,
maar dit nieuwe verbond biedt ware vergeving en transformatie.
God bereidde iets groters voor dan het bloed van dieren;
Hij bereidde het ultieme offer voor: Zijn eigen Zoon, Yeshua.
Door Zijn dood en opstanding vervulde Yeshua de vereisten van de Wet en vestigde een nieuw verbond,
door ons eens en voor altijd te heiligen door Zijn offer.
Zoals de auteur van Hebreeën verder optekende in hoofdstuk 10:
“Elke priester staat dagelijks te dienen en brengt herhaaldelijk dezelfde offers, die nooit de zonden kunnen wegnemen.
Maar deze Man, nadat Hij één offer voor de zonden had gebracht, is voor eeuwig aan de rechterhand van God gaan zitten…
Want door één offer heeft Hij voor eeuwig hen volmaakt die geheiligd worden.”
Gods ultieme plan voor verlossing draait niet om ons vermogen om te vasten of een ritueel uit te voeren.
In plaats daarvan draait het om het offer van Zijn Zoon, Yeshua, die alleen zonden kan wegnemen en ons met God kan verzoenen.
Zoals geschreven staat:
“Want er is onder de hemel geen andere Naam aan de mensen gegeven waardoor wij zalig moeten worden.”
Handelingen 4, vers 12.
En wederom staat er geschreven:
“Gij zult Hem de naam Yeshua geven, want Hij zal Zijn volk zalig maken van hun zonden.”
Mattheüs 1:21.
Jom Kippoer – De Grote Verzoendag – zal uiteindelijk zijn vervulling vinden wanneer de natie Israël
– direct na de grootste tijd van ellende –
hun Messias accepteert voor wie Hij is bij Zijn terugkeer naar Israël en voor Israël:
Hosea 5:15 zegt:
“Ik zal weer terugkeren naar Mijn plaats, totdat zij hun overtreding erkennen.
Dan zullen zij Mijn aangezicht zoeken; in hun ellende zullen zij Mij ernstig zoeken.”
En dan, zoals Paulus ons vertelt: “Heel Israël zal gered worden.” (Romeinen 11:26)
Dus, aan het Joodse volk over de hele wereld,
kwets uw ziel door te begrijpen dat u door uw eigen kracht en daden niet gered zult worden.
Breng het perfecte offer – Yeshua, die de weg, de waarheid en het leven is.
Laten we ons hart naar Hem keren, erkennend dat redding niet ligt in wat wij kunnen doen, maar in wat Hij al heeft gedaan.
Laten we de ware betekenis van deze heilige dag begrijpen,
niet als een tijd om op onszelf te focussen, maar als een tijd om op Hem te focussen die alles voor ons gaf.