Waarom het Vrijlaten van een Gegijzelde Soldaat in Doha een Dieptepunt is voor de Westerse Moraal

Door: een samenvatting van het bericht van Amir Tsarfati

Shabbat shalom vrienden,
Ik wou dat ik dit artikel niet hoefde te schrijven. Ik voel me verdrietig, misselijk, zelfs boos. Maar wat zich op dit moment afspeelt in het Midden-Oosten – en in de politieke arena’s van het Westen – is te belangrijk om te negeren.

584 Dagen in de Hel van Hamas

Vandaag wordt Idan Alexander vrijgelaten: een Amerikaans staatsburger en Israëlische IDF-soldaat die 584 dagen gegijzeld werd door Hamas. Goed nieuws? Zeker. Maar de manier waarop dit gebeurt, is een klap in het gezicht van gerechtigheid en waarheid.

Dankzij Amerikaanse en Qatarese bemiddeling zal Alexander niet naar huis vliegen, niet herenigd worden met zijn familie in vrijheid op Israëlische grond. Nee. Hij wordt gevlogen naar Doha, hoofdstad van het land dat Hamas financiert, ondersteunt, en publiekelijk toejuicht – zelfs op de ochtend van 7 oktober, tijdens het bloedbad in Israël.

Een Vernederende Parade in Plaats van Bevrijding

De emir van Qatar wil persoonlijk de eer krijgen voor de vrijlating van Alexander. Een triomftocht in zijn paleis, waar een soldaat die door Hamas werd gemarteld, nu als een politiek trofee wordt gepresenteerd.

En erger nog: de ouders van Idan moeten daarbij aanwezig zijn.

Stel je dit even voor. Je zoon wordt bijna twee jaar lang vastgehouden in de duistere kerkers van een terreurorganisatie. En nu moet je hem ophalen bij de beschermheer van diezelfde terreurorganisatie, zodat deze zich op de borst kan kloppen?

$400 Miljoen voor een Vliegtuig?

Tegelijkertijd horen we dat de Amerikaanse president een “geschenk” krijgt van Qatar: een presidentieel vliegtuig van 400 miljoen dollar. Dit is geen gerucht. Dit is een feit.

En ik vraag me af: Sinds wanneer accepteert een wereldmacht als Amerika geschenken van regimes die terreur promoten? Hebben we als Westen werkelijk zo diep gebogen voor geld?

Amerika, Israël… en de Prijs van Stilte

Wat ik vandaag zie, is een fatale fout in moreel leiderschap. Deals worden gesloten achter de rug van bondgenoten. De VS onderhandelt met de Houthis, praat via Iran met Hamas, en legitimeert Qatar als vredestichter – terwijl het bloed van Israëlische vrouwen, kinderen en soldaten nog vers is.

Het is meer dan politiek. Dit is diabolisch.

Als Israël moeten we ons realiseren: we staan alleen.
We moeten Hamas uitschakelen. We moeten het Iraanse nucleaire programma vernietigen. En we moeten het doen zonder goedkeuring van anderen.

Geen Loyaliteit aan Politici – Alleen aan God

Laat me duidelijk zijn:
Ik dien geen regering. Geen president. Geen politieke partij. Mijn enige loyaliteit ligt bij de God van Israël.

En in tijden als deze herinner ik mezelf eraan:
Wij weten hoe dit verhaal eindigt. De Bijbel is glashelder. Israël zal overleven. Maar de tussenfase? Die wordt donker.

Donker, omdat leiders morele grenzen overschrijden. Donker, omdat geld de waarheid verdringt. Donker, omdat gerechtigheid geofferd wordt op het altaar van diplomatie en zakelijke belangen.

Wat Kun Jij Doen?

1. Blijf wakker.
2. Bid.
3. Spreek je uit.
4. Deel deze boodschap.

Morgen ga ik samen met Pastor Barry dieper in op wat er nog meer gebeurt in de regio: Gaza, Syrië, Libanon, de deal met de Houthis, en het bezoek van President Trump. Maar dit kon niet wachten.

Ik moest dit vandaag met je delen.

Want wat hier gebeurt is… schaamtevol. Misselijkmakend. En uiterst gevaarlijk.

God zegene je,

Amir